Hoe krijg ik een pony van mijn ouders?

Veel kinderen vragen ons naar tips en manieren om hun ouders zo ver te krijgen om voor hen een pony te kopen. Ook krijgen we vragen van ouders: Wat kost een goede pony? Hoeveel tijd ben ik kwijt? Is het wel een verantwoorde aankoop voor mijn kind, ……?

Lieve jongere, als jij van je ouders geen pony krijgt, dan wil dit niet zeggen dat je zielig bent of dat je rotouders hebt. Misschien denk je daar op dit moment anders over, maar toch weet ik zeker dat het goed is dat je ouders niet meteen een pony voor je kopen wanneer jij er om vraagt.

Heb je nog andere huisdieren? Hoe ga je daar mee om? Veel ouders kopen bijvoorbeeld een konijntje voor hun kinderen. Na een paar dagen kijken de kinderen niet meer om naar het konijn en moeten de ouders er zelf voor zorgen. Natuurlijk zijn ze bang dat dit met een pony ook gaat gebeuren en geloof me, een pony is heel wat meer werk dan een konijn! Een eigen pony kost ook veel geld en je moet er elke dag voor zorgen en mee bezig zijn. Het is dus best goed van je ouders dat je niet meteen een pony krijgt.

Weet je, als kind wilde ik ook altijd graag een pony. Op elk verlanglijstje stond een eigen pony bovenaan. Ik dacht, als ik maar lang genoeg zeur, lukt het me wel ooit om er eentje te krijgen. Ik heb nooit een pony van mijn ouders gekregen! Toch heb ik een paar tips voor je die kunnen helpen.

Ga jezelf eerst eens afvragen waarom je een pony wil. Is het omdat je vrienden er ook een hebben? Of ben je echt zelf helemaal gek van paarden en pony’s? Ben je echt een ponygek, dan wil je zoveel mogelijk te weten komen over pony’s. Dit is heel goed! Als je er ooit zelf eentje krijgt, dan is het verstandig om te weten waar je aan begint.

Een pony is niet altijd braaf. In de film en in boekjes zie je altijd de leuke kanten. De pony luistert, is lief en komt altijd als ze roepen. Lekker galopperen op het strand en gaan picknicken terwijl de pony ergens aan een boom gebonden staat. In het echte leven moet je flink werken om dit voor elkaar te krijgen. Maar soms is dit niet leuk om te doen en gaat het niet altijd goed.

Je hoeft trouwens niet meteen een pony te kopen. Je kunt nog heel veel leren op andere manieren. Ik woonde zelf vroeger dicht bij de manege en ging daar heel vaak naar toe. Ik ging dan kijken hoe andere meisjes de paarden gingen poetsen en opzadelen. Soms mocht ik meehelpen of keek ik naar de lessen van anderen en luisterde goed naar wat de lesgever te vertellen had. Ik ging zelfs zo ver dat ik het voor elkaar kreeg om op de ezel van de buren te rijden. Dat was niet makkelijk. De ezel had geen zadel, dus ik moest er telkens zo op gaan zitten. Ik kan je zeggen, los op een ezelrug zitten is niet altijd even prettig. Toch kreeg ik de ezel zelfs zover dat hij over kleine hindernisjes ging springen. Het was een leuke tijd!

Misschien heb jij ergens in de buurt paarden, pony’s of ezels (hi hi) staan. Je kunt eens vragen of je mag helpen met het verzorgen of meekijken naar de lessen. Als je echt helemaal gek bent van paarden vind je vaak wel een manier om er mee bezig te zijn. Als dit zo is, zullen je ouders ook zien dat je het echt meent. Misschien bedenken ze zich wel.

Zelf is het me nooit gelukt om mijn ouders zo ver te krijgen dat ik een pony kreeg, maar ik ben er nooit boos om geweest. Ik heb veel geleerd van andere paarden en pony’s. Zelfs toen ik al ouder was en getrouwd, kochten Rudi en ik niet meteen een paard, omdat we wisten dat we er niet genoeg tijd voor vrij konden maken.

We gingen gewoon bij andere mensen paardrijden. Zij waren heel blij dat ze extra hulp hadden bij het verzorgen van hun paarden en voor ons was het soms net alsof het onze eigen paarden waren. Bij sommige mensen gingen we meer met de paarden om dan de eigenaars zelf.

We zijn zoveel mogelijk cursussen en clinics gaan volgen. We lazen bijna elk nieuw boek dat uitkwam over paarden en we hadden een abonnement op verschillende tijdschriften. Als het maar over paarden ging. We wilden zoveel mogelijk leren.

Ondertussen hebben we zelf al verschillende paarden gehad. Toch kan ik je zeggen dat we ook veel geleerd hebben van andere paarden. Het is goed geweest dat we van tevoren tijd hebben genomen om te leren over wat een paard is en hoe je hem goed moet verzorgen. Als je een eigen paard hebt, is er een stuk minder vrije tijd om dit te kunnen doen. Kortom, die leerperiode is goed geweest voor onze eigen paarden, daardoor hebben we bij hen minder fouten gemaakt. 

Snap je wat ik bedoel met dit verhaal? Als je echt een eigen pony wil, kun je best eerst zoveel mogelijk leren van anderen en veel ervaring opdoen zodat je het later zelf goed kunt doen. Doordat je het goed aanpakt, is de kans ook veel groter dat je inderdaad een leuke tijd zult hebben met je eigen pony of met die van iemand anders.

Beste ouders, geef niet te vlug toe (sorry kids). Een eigen pony hebben, brengt heel wat verantwoordelijkheid en extra zorgen met zich mee. Het is een levend wezen dat afhankelijk is van jou en dus ook heel wat aandacht nodig heeft. Denk vooruit, wat als je kind dadelijk gaat studeren, wat met vakanties, wat als je kind te groot wordt om op de pony te rijden, wat als …….

Als je kind echt helemaal gek is van pony’s en paarden, dan zal je dit vlug merken. Er zijn zoveel manieren om je kind kennis te laten maken met deze prachtige dieren, zonder dat het je al te veel moeite en geld kost. Er zijn best mogelijkheden voor wie echt wil.

Als pedagoog kan ik je in ieder geval vertellen dat het goed is voor de ontwikkeling van kinderen als ze opgroeien met paarden en/of andere dieren. Dus als je goed voorbereid een pony koopt, vind ik dit een verantwoorde aankoop voor je zoon of dochter. Maar bezint eer je begint!